محرم در جبهه ها
اگر از رزمندگان سوال مے کردے پاسخ مے دادند که همه ایام محرم، همه جبهه ها کربلا و همه ما افتخار مے کنیم که جزء نوکران و سرسپردگان خاندان حریم ولایت و ریزه خواران اصحاب مولا و سرورمان آقا حسین باشیم.
در اثبات ارادت رزمندگان به حضرت اباعبدالله و پیوند دفاع مقدس با فرهنگ عاشورایے همین بس که مے توان گفت، عمده نام عملیات ها،اعزام ها،محورها،تابلوها،شعارها،نوحه ها و حتے نام یگان هاے که مزین بود به نام مبارک اهل بیت و به خصوص سرور و سالار شهیدان.( لشکرهای امام حسین،سیدالشهدا، ثارالله، عاشورا، کربلا و تیپ های محرم، قمر بنی هاشم و ...) پس از محرم 1361 محرم هاے دیگر ، درگیر جنگ و مبارزه یا نبودیم و یا کمتر بودیم. به همین دلیل اکثر رزمندگان تمایل داشتند ایام محرم را در شهرستانها و در هیئت هاےخودشان به عزادارےبپردازند. آنانکه مے ماندندهمت خود را صرف سیاه پوش کردن چادرها، نمازخانه ها، سنگرها و فضاے غبارآلود جبهه در محرم مے کردند. در سال های آغازین جنگ دهه اول بیشتر متکے بر انجام مراسم در نمازخانه ها و گاهاً مکان هاے مقدسے همچون علے بن مهزیار در اهواز، دانیال نبے در شوش، محمد بن موسی الکاظم معروف به سبزقبا در دزفول بود.
در سالهاے آخر جنگ در بعضی یگان ها که امکانش وجود داشت دسته هاےعزادارے در اردوگاه ها به راه مے افتادند و از سر صدق و صفا به عزادارے مے پرداختند. در این عزاداریها معمولاً مداح از خود رزمندگان بود و امام جماعت اردوگاه براے عزاداران از مصائب کربلا و قیام عاشورا سخن به میان مے آوردند. گاهے که شرایط اجازه مے داد گردانها در میدان صبحگاه با پرچم و علم و کتلهایے که از قبل مهیا کرده بودند، همانند دسته ها و هیئت هاے شهرےکاروان به راه مے انداختند و برادرانی که طبق عرف معمول و همه ساله نذری داشتند، نذری خود را در نهار روز عاشورا با نهار رزمندگان ادغام می کردند. و از فیض برکت نظرے هم خود و هم رزمندگان بهره مےبردند در پادگان شهید دستغیب کوت عبدالله اهواز و پادگان حضرت ولےعصر (عج) اهواز هم که مقر لشکر 19 فجر و المهدی(عج) بود. رزمندگان در ماه محرم و به خصوص تاسوعا و عاشورا از برپایی مجالس عزاےحسینے دریغ نداشتند و همت خود را صرف هر چه بهتر برگزار شدن این مراسم می کردند.