البته من سعی کردم خودم را نشانش ندهم که مبادا احیانا خجالت بکشد، ولی برایم خیلی جالب بود که او هم نماز شب می‌خواند .
اما وقتی برگشتم به چادر، با کمال تعجب دیدم، ظاهراً وضو گرفته و رفته تخت خوابیده.
فکر کردم یعنی چه؟ آدم بلند شود برای نماز شب، بعد وضو بگیرد و نماز نخوانده برود بخوابد.
گذشت تا بعدها که کمی رویمان به هم بازتر شد.
پرسیدم: آن شب قضیه چی بود؟
با همان لحن داش مشتی‌اش گفت؟
والله یک چند وقتی است حسابی حال مارو می‌گیره؛ هرچی دوست و رفیق داریم پر می‌زنه می‌بره، ما هم که هرچی دست به دامنش می‌شیم که:
اقلا حالا که مارو نمی‌بری این‌ها رو به خواب ما بیار، گوش نمی‌کنه که نمی‌کنه.
من هم گفتم، بگذار ببینم حال‌گیری خوبه؟