خداوند متعال هیچگاه بندگان خود را امر به مالایطاق نمی کند و انجام تمام دستورات الهی به اندازه توان انسان ضرورت دارد؛ هر بنده ای که به وظیفه خود عمل کند اگر چه نا چیز باشد، بندگی خود را در درگاه الهی به اثبات رسانده است.

خداوند متعال در قرآن می فرماید:

لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا   بقره/286

خداوند هیچ کس را جز به اندازه توانش تکلیف نمى ‏کند

حکایت؛ هنگامی که برای عزیمت به جبهه های جنگ به ایشان گفته شد آقا حال شما مساعد نیست و وظیفه ای ندارید، کهولت سن هم اجازه نمی دهد که در صف رزمندگان اسلام باشید.

در پاسخ گفتند: این مسئله را می دانم، اما می خواهم مثل آن پرستویی باشم که موقع پرتاب حضرت ابراهیم (علیه السلام) به طرف کوه آتشی که درست شده بود، یک قطره آب به منقار خود گرفته بود تا روی آن آتش بزرگ بریزد و به نوعی تکلیف خود را انجام داده باشد.

 به این پرنده گفتند کجا می روی؟ گفت: می روم این قطره آب را روی آتش بریزم!

گفتند: این قطره آب که در این انبوه آتش اثری نمی گذارد، پرستو گفت: من هم می دانم تأثیر ندارد، اما می خواهم ابراهیمی باشم.

سپس فرمود: من هم می دانم که در جبهه تأثیر چندانی ندارم اما آمده ام که تکلیفم را ادا کنم و من هم می خواهم در صف ابراهیمیان زمان باشم.

با اقتباس و ویراست از کتاب آینه اخلاق/حوزه نیوز