ای حسین(ع)
درکربلا ، تو یکایک شهدا را در آغوش می کشیدی، می بوسیدی، وداع می کردی .
آیا ممکن است هنگامی که من نیز به خاک و خون خود می غلتم; تو دست مهربان خود را بر قلب سوزان من بگذاری ؛
و عطش عشق مرا به تو و به خدای تو سیراب کنی؟
از این دنیای دون می گریزم .
از اختلافات، خودنمایی ها، غرورها، خودخواهی ها، سفسطه ها، مغلطه ها، دروغ ها و تهمت ها خسته شده ام .
احساس می کنم که این جهان، جای من نیست .
آنچه دیگران را خوشحال می کند ; مرا سودی نمی رساند ...
شهید دکتر مصطفی چمران
برچسب ها :
مناجات شهدا ,
